The story of Jojo reminiscent of a fairy tale

Greek translate

 Jojos was a benevolent and rare phenomenon for a dog born in an old house around 2002 (Maybe even earlier) in Riga Fereou 9 by a Shetland mother named Lora and a neighborhood stray for those who knew him by the name Astrakian sheepdog  Unfortunately  of the unbearable heat (August 13) he did not manage to live as if by magic after a few minutes he came back to life, but not for his little brother.

 As a puppy he was beautiful who went out on his own and defecated on dirt without disturbing anyone and then returned after he had found a way to escape between the railings.

 

 So hair that was like a teddy bear and its beauty did not pass by the world necessary.  He traveled all over Alimos and his fame immediately became known, despite the fact that he was close since you could not do anything to caress him.  For some reason he did not like people and yet several years later he seemed to be right after in a surgery that performed tumor removal when he was 18 he managed to live but not to walk by mistake of a doctor and stuck him in a wheelchair.

 During the years that the gambler lived, although humble, he managed to surprise those who knew him with his good character, devotion, affection and Levantine love to his boss who was so strong that he did not want to leave despite the difficulties he had in the wheelchair.  .  His intelligence and patience lasted a year there despite all the grief he may have had as a 19-year-old dog.  He missed roaming outside as usual and barking to be opened.

 

 His intelligence was excellent as a man, a loyal friend even though he was given to another family for adoption when he was 7 years old he did not forget his boss.  He was given a move because in the new apartment that his boss would move, the owner did not allow animals, so they kept him in the next apartment.  But he did not stop loving his boss and wanted to find him again!  She wanted to find the man she loved and with great patience about four years later she found him!  The reason he sat there and waited for him for hours was learned a few days later, and made people comment on how patient and persistent he was with the strong will of the dog to find the person who left him: His boss.  Nobody knew what the dog was doing there, what exactly he was waiting for there for so many days outside, when he finally met his boss, as a passerby who saw them said "I see him waiting outside the apartment building for a long time" Making the boss  he cried thinking that despite abandoning him, despite giving him to another family, he never forgot him after so many years.

 The owner of the apartment building who did not want dogs had died a few days ago and so he could keep him.  After getting the consent of the family that gave it, he sniffed with his dog like two good friends!  It was unbelievable that he did not forget his boss all the years that passed and he loved him so much.

 Soon in the other part of Alimos where his boss lived, Jozo's reputation for patience and willingness to seek to find his boss spread.  "In these bad times we live in, a quadruped came to teach us his will."  They said the people who fed the stray cats.  As he had impressed them that this dog was taking to the streets looking left and right and learning the language of people so fast, knowing a few words and communicating with his master as strange as it sounds.

 His humility, his riveting look and his kindness made you like him immediately.  His benevolent heart and how dynamic his character was strongly reminiscent of that of a man.  Especially when he was 19 years old fighting with a wheelchair.

 Tzotzos is considered by many to be a symbol of Love and devotion to his boss and he never left him until 2/9/20 after a depression he had that he never walked again.

 Coincidentally, it was like waiting for his boss's birthday to leave the next day ...

 

 The blood stain on the dog's underside

Η ιστορία του Τζότζο που θυμίζει παραμύθι

English translation  

Ο τζότζο ήταν ένα καλοσυνάτο και σπάνιο φαινόμενο για σκυλί που γεννήθηκε σε μια παλιά μονοκατοικία γύρω το 2002 ( Ίσως και νωρίτερα) στη Ρήγα Φεραίου 9 από μητέρα Σέτλαντ με το όνομα Λώρα και ένα αδέσποτο της γειτονιάς για όσους τον ήξεραν με το όνομα Αστρακιαν Δυστυχώς λόγω της αφόρητη ζέστης ( 13 Αυγούστου ) δεν καταφέρε να ζήσει όμως ως δια μαγείας μετά από κάποια λεπτά επανήλθε στη ζωή, Όχι όμως και για το λευκό αδερφάκι του.

Ως κουτάβι ήταν πανέμορφο που έβγαινε μόνο του κι έκανε την ανάγκη του σε χώματα χωρίς να ενοχλεί κανέναν και μετά γυρνούσε άφού είχε βρει τον τρόπο να δραπετεύει ανάμεσα από τα κάγκελα. 

Έτσι μαλλιάρο που ήταν έμοιαζε με αρκουδάκι και η ομορφιά του δεν περνούσε απαραίτητη από τον κόσμο. Γυρνούσε σ όλο τον Άλιμο και η φήμη του έγινε αμέσως γνωστή, παρ' όλο που ήταν απλησιαστος αφού δεν μπορούσε κάνεις να τον χαϊδέψει. Για κάποιο λόγο δεν συμπαθούσε τον κόσμο κι όμως αρκετά χρόνια αργότερα φάνηκε ότι είχε δίκιο αφού σ ένα χειρουργείο που έκανε αφαιρέσεις όγκου όταν ήταν 18 ετών κατάφερε να ζήσει αλλά όχι όμως να περπατήσει από λάθος γιατρού και τον καθήλωσε σ ένα καρότσι.
Στα χρόνια που ζούσε ο τζοτζος αν και ταπεινός καταφέρε να εκπλήσσει όσους τον ήξεραν με τον αγαθό χαρακτήρα του, την αφοσίωση της στοργικοτητας και την λεβέντικη αγάπη στο αφεντικό του που ήταν τόσο δυνατή που δεν ήθελε να φύγει παρ' όλο τις δυσκολίες που είχε στο καρότσι. Η νοημοσύνη του και η υπομονή του κράτησε ένα χρόνο εκεί πάρ όλο τις στεναχώριες που μπορεί να είχε σαν 19χρόνο σκυλί. Του έλειπε να αλητεύει έξω όπως συνήθιζε και να γαυγίζει να του ανοίξουν. 

Η εξυπνάδα του ήταν εξαιρετική σαν άνθρωπος, πιστός φίλος παρ' όλο που δώθηκε σε αλλη οικογένια για υιοθεσία οταν ηταν 7 ετων εκείνο δεν ξέχασε το αφεντικό του. Δόθηκε λόγω μετακόμισης αφού στο νέο διαμέρισμα που θα μετακόμιζε το αφεντικό του δεν επέτρεπε ζώα ο ιδιοκτήτης, κι έτσι τον κράτησαν στο διπλανό διαμέρισμα. Όμως εκείνο δεν έπαψε να αγαπάει το αφεντικό του και ήθελε να τον ξαναβρεί! Ήθελε να βρει τον άνθρωπο που αγαπούσε και με τεράστια υπομονή περίπου τέσσερα χρόνια αργότερα τον βρήκε! Ο λόγος που καθόταν εκεί και τον περίμενε για ώρες μαθεύτηκε λίγες μέρες αργότερα, κι έκανε τον κόσμο να σχολιάσει πόσο υπομονετικός και επίμονος ήταν με την δυνατή θεληση του σκύλου να βρει το άτομο που τον εγκατέλειψε: Το αφεντικό του. Κάνεις δεν ήξερε τι έκανε εκεί ο σκύλος, τι ακριβώς περίμενε εκεί τόσες μέρες απ έξω, όταν τελικά βρέθηκε επιτέλους με το αφεντικό του, καθώς ένας περαστικός που τους είδε είπε " Το βλέπω αρκετό καιρό έξω από την πολυκατοικία να περιμένει" Κάνοντας το αφεντικό να δακρύσει σκεπτόμενος πως παρ' όλο που τον εγκατέλειψε, παρ όλο που τον εδωσε σε αλλη οικογένεια εκείνος μετά απο τόσα χρόνια δεν τον ξέχασε ποτέ.
Ο ιδιοκτήτης της πολυκατοικίας που δεν ήθελε σκύλους είχε πεθάνει πριν μερικές ημέρες και έτσι μπορούσε να τον κρατήσει. Αφού πήρε την συγκατάθεση της οικογένειας που το έδωσε έσμηξε με τον σκύλο του σαν δυο καλοί φίλοι! Ήταν απίστευτο ότι δεν ξέχασε το αφεντικό του όσα χρόνια πέρασαν και τον αγαπούσε τόσο πολύ.

Σύντομα στο άλλο σημείο του Αλίμου όπου έμενε το αφεντικό του επεκτάθηκε και εκεί η φήμη του Τζότζο για την υπομονή και θέληση να ψάξει να βρει το αφεντικό του. "Σ αυτές τις άσχημες εποχές που ζούμε ήρθε ένα τετράποδο να μας διδάξει την θέληση του." Έλεγαν τα άτομα που τάιζαν τις αδέσποτες γάτες. Καθώς τους είχε κάνει εντύπωση πως αυτό το σκυλί παίρνουσε τους δρόμους κοιτώντας δεξιά και αριστερά και πως μαθαινε την γλώσσα των ανθρώπων τόσο γρήγορα, αφού γνώριζε μερικές λέξεις και επικοινωνούσε με το αφεντικό του όσο παράξενο ακούγεται.

Η ταπεινότητα που είχε, το καθηλωτικό βλέμμα και η ευγένια του σ έκανε να τον συμπαθείς αμέσως. Η καλοσύνατη καρδιά του και πόσο δυναμικός χαρακτήρας ήταν θύμιζε έντονα αυτό του ανθρώπου. Κυρίως όταν ήταν 19 ετών που μάχονταν με το καροτσάκι.
Ο Τζοτζος θεωρείτε από πολλούς ένα σύμβολο Αγάπης και αφοσίωσης στο αφεντικό του και δεν τον άφησε ποτέ παρα μονο στις 2/9/20 ύστερα από κατάθλιψη που είχε ότι δεν περπάτησε ποτέ ξανά.
Σύμπτωση, ήταν σαν να περίμενε τα γενέθλια του αφεντικού του για να φύγει την επόμενη μέρα...

 

Η κηλίδα αίματος στο υπόσεντονο του σκύλου